Περνούσαμε τόσο καλά που εγκαταλείψαμε και όλες τις «χαμηλές εργασίες». Αρχικά τα χωράφια, ύστερα τις βιοτεχνίες και τις οικοδομές.
Εργασίες που σύντομα καλύφθηκαν από τα μεγάλα κύματα οικονομικών μεταναστών. Οι οποίοι δούλευαν αρχικά ανασφάλιστοι και με χαμηλά μεροκάματα, αργότερα στοιχειωδώς ασφαλισμένοι με επίσης μικρά μεροκάματα αλλά πάντως χωρίς κανένα σχέδιο ένταξής τους στην κοινωνία μας. Αλλά και πως θα μπορούσε να εκπονήσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο για τους «ξένους» μια ήδη παρασιτική κοινωνία;
«Ευρωπαίοι» πλέον, δεκάρα δεν δίναμε για τις συνέπειες αυτών των πολιτικών στην ίδια την κοινωνία:
1. Οι παραγωγικές τάξεις έπαψαν να υπάρχουν. Μόνο συντεχνίες παρασιτικών επαγγελμάτων. Αρα έπαψαν να υπάρχουν και διακριτές κοινωνικές-οικονομικές τάξεις. «Γκαρσόνι» μπορούσε να γίνει ο οποιοσδήποτε…
2. Ο δημόσιος τομέας διογκώθηκε σε απίστευτο βαθμό με αποτέλεσμα να «εφευρίσκονται» πολύπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες για να μην ξύνονται οι υπάλληλοι. Το κράτος έγινε δυσκίνητο και το κόστος του διογκώθηκε επίσης.
3. Παράλληλα διογκώθηκε και η πελατειακή σχέση πολιτών και πολιτικών…
4. Οι βιομήχανοι, αφού δεν μπορούσαν να εξάγουν και ανταγωνιστούν τους εταίρους μας έγιναν αποκλειστικά κρατικοδίαιτοι αρχικά και αργότερα μετέφεραν τις επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό…
5. Κρατικοδίαιτοι επίσης έγιναν και οι επιστήμονες, οι άνθρωποι των γραμμάτων και του πολιτισμού.
6. Οι λεγόμενοι «λειτουργοί» της κοινωνίας –δάσκαλοι, γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι κτλ- είτε διορίστηκαν σε δημόσιες υπηρεσίες είτε μετέτρεψαν το λειτούργημά τους σε καθαρά κερδοσκοπικό επάγγελμα.
7. Η Παιδεία, που ένας από τους σκοπούς της, είναι η δημιουργία ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ, διαλύθηκε…
8. Η Υγεία το ίδιο…
9. Η Δικαιοσύνη το ίδιο…
10. Το Ασφαλιστικό σύστημα το ίδιο…
11. Στο τέλος επαγγελματικοποιήθηκαν και οι πολιτικοί. Εγιναν «πολιτικοί καριέρας». Οποιος είχε τα περισσότερα χρήματα εκλεγόταν, όποιος εκλεγόταν αποκτούσε περισσότερα χρήματα. Και τελευταίο αλλά όχι έσχατο…
12. …σταμάτησε και η παραγωγή σκέψης, ιδεών, λύσεων, προτάσεων και οραμάτων. Διότι σκέψεις, ιδέες και λύσεις παράγουν όσοι (…) παράγουν και υλικά αγαθά και γνώσεις.
Χωρίς παραγωγούς έπαψε να παράγεται φυσικά και πλούτος… Πράγμα που δεν φαινόταν την εποχή των μεγάλων επιδοτήσεων…
Όταν οι στοιχειώδεις ανάγκες εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης μεγάλωσαν, μεγάλωσε και ο δανεισμός από έξω. Όταν ούτε αυτός αρκούσε αρχίσαμε –επί Μητσοτάκη- να πουλάμε και τα «ασημικά». Ξεκίνησαν δηλαδή οι ιδιωτικοποιήσεις προβληματικών αλλά και υγιών κομματιών του δημόσιου τομέα.
Παράλληλα, την ίδια εποχή, δημιουργήθηκαν και νέοι τομείς παραγωγής «παρασίτων», ανθρώπων δηλαδή που παρείχαν αποκλειστικά υπηρεσίες σε μια κοινωνία που δεν παρήγαγε αγαθά:
ANemos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
•Δεν επιτρέπονται τα «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) και η γραφή με κεφαλαία (Caps) .
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση