Γιατί αν γλυτώσει το παιδί...
Στίχοι τραγουδιών έρχονται και φεύγουν διαρκώς. Άλλοι κυκλοφορούν στο στόμα, άλλοι καρφώνονται στο μυαλό για καιρό και μένουν εκεί. Το μυαλό, ένα περίεργο και θαυμαστό όργανο, τους ανασύρει σε στιγμές ταιριαστές ή και αταίριαστες. Βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι, δεν είναι απαραίτητα στίχοι. Μπορεί να είναι φράσεις, ατάκες και ό,τι άλλο καταγράφεται στη μνήμη. Καταχωνιασμένα λόγια για καιρό που περιμένουν να βγουν στην επιφάνεια μόλις κάτι σηματοδοτήσει, ενίοτε αλλοιωμένοι - ενίοτε απαράλλακτοι.
Εδώ και μέρες μου έχουν κολλήσει οι στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου όπως τους ακούσαμε και μάθαμε μέσα από τη φωνή του Παύλου Σιδηρόπουλου "Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλυτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
•Δεν επιτρέπονται τα «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) και η γραφή με κεφαλαία (Caps) .
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση