Έχετε μπερδευτεί ;;;;;;

Έχετε μπερδευτεί κι εσείς με τόσα ονόματα που ακούτε και διαβάζετε καθημερινά στις ειδήσεις;

 Αναρωτιέστε συχνά ποιος είναι ο Σόιμπλε και ποιος ο Ντράγκι, και γιατί έχουν άποψη για την ελληνική οικονομία και για τα πουκάμισα του Γιάνη Βαρουφάκη, αλλά ντρέπεστε να ρωτήσετε, μην και σας πουν ανενημέρωτους;

 Εμείς είμαστε εδώ, να ξεμπερδέψουμε το κουβάρι όρων και προσώπων και να σας δώσουμε ένα απλό και κατανοητό who is who, για να μην ξανακοιτάξετε με απορημένο βλέμμα τις ειδήσεις.

Κατ’ αρχήν, τα βασικά… Τι είναι η Τρόικα: Εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής –της Κομισιόν, αν προτιμάτε– του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (κατά κόσμον Δου-Νου-Τού) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (αλλιώς γνωστής ως ΕΚΤ ή Ε-Κου-Τού). Όλοι αυτοί μαζί αποτελούν το όργανο που εποπτεύει την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας και προσπαθεί να διασφαλίσει ότι κάποια στιγμή θα πληρώσουμε τα δάνεια που έχουμε πάρει από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Τι είναι το Eurogroup: Έτσι λέμε την άτυπη διάσκεψη των υπουργών οικονομικών όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι στο ευρώ –σαν να λέμε, ο Γιάνης Βαρουφάκης και ο Γερμανός, Γάλλος, Ολλανδός, Ισπανός και πάει λέγοντας Υπουργός Οικονομικών. Μαζί τους, ο Αντιπρόεδρος της Κομισιόν για τα Οικονομικά (αυτή τη στιγμή ο Λετονός Βάλντις Ντομπρόβσκις) και ο Πρόεδρος της ΕΚΤ (δηλαδή ο Μάριο Ντράγκι).

Τι είναι το ECOFIN: Η επίσημη διάσκεψη των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όταν συζητά θέματα που έχουν να κάνουν με το ευρώ, αποτελείται από τους Υπουργούς Οικονομικών του Eurogroup και μόνο, ενώ όταν συζητά γενικότερα οικονομικά θέματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης προστίθενται στο ρόστερ του και όλοι οι υπόλοιποι υπουργοί οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (π.χ. ο Βρετανός Υπουργός Οικονομικών, ο Τσέχος Υπουργός Οικονομικών και πάει λέγοντας). Η επίσημη ονομασία του Ecofin –αν σας νοιάζει– είναι Συμβούλιο Οικονομικών και Χρηματοοικονομικών Υποθέσεων.

Και πάμε στα ονόματα που ακούτε κάθε μέρα στις ειδήσεις…

Κριστίν Λαγκάρντ: Γαλλίδα δικηγόρος και πολιτικός, γενική διευθύντρια του ΔΝΤ που πήρε την θέση του Ντομινίκ Στρος-Καν προς μεγάλη απογοήτευση όσων αγαπούσαν τα ωραία λογοπαίγνια που έκανε το όνομά του («με Στρος-Καν δεν τρως καν» και τα σχετικά).

 Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας από το 2009, και κορυφαίο στέλεχος της κεντροδεξιάς Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (του κόμματος της Άνγκελα Μέρκελ). Καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι από το 1990, όταν κάποιος Ντίτερ Κάουφμαν προσπάθησε να τον σκοτώσει κατά τη διάρκεια προεκλογικής ομιλίας, και τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω.

Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ: Πρώην Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και νυν Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από το 2005 έως το 2013 υπήρξε και πρόεδρος του Eurogroup, θέση στην οποία σήμερα βρίσκεται ο… …Γερούν Ντάισελμπλουμ: Και όχι Ντάισενμπλουμ, όπως αναφέρεται συχνά και λανθασμένα. Ολλανδός Υπουργός Οικονομικών και επικεφαλής του Eurogroup από τον Ιανουάριο του 2013. Η θητεία του λήγει σε λίγους μήνες, καθότι ο επικεφαλής του Eurogroup εκλέγεται από τα μέλη του κάθε δυόμιση χρόνια.

 Πιέρ Μοσκοβισί: Γάλλος πολιτικός, Επίτροπος Οικονομίας στην Κομισιόν από τον Σεπτέμβριο του 2014. Το θέλετε με απλά λόγια; Σκεφτείτε το κάπως σαν Υπουργός Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μάριο Ντράγκι: Ιταλός οικονομολόγος, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αγαπημένη λεπτομέρεια – τραγική ειρωνεία, είναι το ότι από το 2002 έως το 2005 υπήρξε αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs, της τράπεζας επενδύσεων που πολλοί αναλυτές κατηγορούν ως αρχή του κακού της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, που ξεκίνησε στις ΗΠΑ το 2008.

Ζαν-Κλοντ Τρισέ: Γάλλος οικονομολόγος, Πρόεδρος της ΕΚΤ από το 2003 έως το 2011 –πράγμα που εξηγεί γιατί ακούγατε το όνομά του συχνότερα πιο παλιά. Παραμένει μέλος της Τράπεζας για τους Διεθνείς Διακανονισμούς, που είναι η τράπεζα των κεντρικών τραπεζών.

της Ηρώς Κουνάδη

"να μην φοβάσαι η ζωή είναι μπροστά σου"

Θα κατεβάσω απ’ το ταβάνι σου τα αστέρια
κι όλο τον κόσμο σου θ’ αφήσω χτυπημένο
ξέρω στα λόγια μου ακονίζονται μαχαίρια
νιώθω να σφίγγουν την ζωή μου κρύα χέρια
και με το θάρρος μου απ’ τα γόνατα κομμένο.

Όμως απόψε πρέπει να τα καταφέρω
δεν έχω δύναμη τα πόδια μου να πάρω
μακάρι να `τανε κάπως αλλιώς δεν ξέρω
μακάρι να `τανε και πάλι να σε θέλω
και να σου πω: "σήκω μαζί μου θα σε πάρω"
και να σου πω.....

Δεν ξέρω ποιον παλεύω να νικήσω
φτάνω στην πόρτα και ζυγίζω την ζωή μου
νιώθω τα μάτια σου να με τραβάνε πίσω
να μ’ αγαπάνε δυο φορές για να γυρίσω
σαν βυθισμένες άγκυρες επάνω στο κορμί μου

Βγαίνω στο δρόμο και σκουπίζω τα αίματά σου
κι όσα σου είπα δεν μπορώ να τα πιστέψω
"να μην ξεχάσεις να πιαστείς απ’ τα όνειρά σου"
"να μην φοβάσαι η ζωή είναι μπροστά σου"
πόσες βλακείες είπα για να ξεμπερδέψω

Δεν ξέρω ποιον παλεύω να νικήσω
φτάνω στην πόρτα και ζυγίζω την ζωή μου
νιώθω τα μάτια σου να με τραβάνε πίσω
να μ’ αγαπάνε δυο φορές για να γυρίσω
σαν βυθισμένες άγκυρες επάνω στο κορμί μου

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου

Αφόρητες πιέσεις σε ΛΑΡΚΟ να υπογράψει με ΔΕΗ

Του Χάρη Φλουδόπουλου Στις 3 η ώρα έχει οριστεί το νέο ραντεβού μεταξύ ΔΕΗ και ΛΑΡΚΟ με θέμα το τιμολόγιο του ρεύματος για την υπό κρατικό έλεγχο βιομηχανία νικελίου, η οποία οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο. Σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr αυτή τη στιγμή η βιομηχανία υφίσταται αφόρητες πιέσεις από τη ΔΕΗ προκειμένου να υπογράψει μια συμφωνία, η οποία είτε θα προκαλέσει μετά βεβαιότητας την παραπομπή της χώρας για κρατική ενίσχυση στα αρμόδια κοινοτικά όργανα, είτε θα οδηγήσει στο τέλος της εταιρείας η οποία με τις τρέχουσες τιμές νικελίου αλλά και το προτεινόμενο κόστος ενέργειας οδηγείται σε κλείσιμο, με ανυπολόγιστες επιπτώσεις για πάνω από 1100 απασχολούμενους εργάτες. Οι πιέσεις που ασκούνται αφορούν στην εφαρμογή της απόφαση της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας  του ΥΠΕΚΑ, η οποία επιβάλει μία τιμή που σύμφωνα με τη ΛΑΡΚΟ δε δικαιολογείται ούτε από τις συνθήκες της αγοράς, ούτε από το προφίλ της βιομηχανίας ούτε βεβαίως από τα κόστη της ίδιας της ΔΕΗ. Η ΛΑΡΚΟ μπορεί από την πλευρά της να αποδείξει ότι τα κόστη της ΔΕΗ είναι πολύ μικρότερα, ωστόσο επιχειρείται να της επιβληθεί η απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά το ιδιαίτερο προφίλ της βιομηχανίας (η κατανάλωσή της είναι 1.100.100 MWh όταν ο επόμενος καταναλωτής έχει κατανάλωση 300 χιλιάδες) η ΛΑΡΚΟ καλείται να πληρώσει μεγαλύτερο κόστος ρεύματος. Ακόμη και εάν επιβληθεί η συμμόρφωση στις αποφάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης, πάντως, πληροφορίες θέλουν αυτό να γίνεται με επιφυλάξεις από την πλευρά της ΛΑΡΚΟ. Για ποιο λόγο εκφράζονται αντιρρήσεις από την πλευρά της βιομηχανίας; Όπως επισημαίνεται σχετικά ήδη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εκφράσει επίσημα δια στελεχών της ενστάσεις. Εάν αναγκαστούμε να υπογράψουμε ένα τιμολόγιο που δε συμφέρει την εταιρεία, τουλάχιστον να απαλειφθούν οι όροι που οδηγούν σε παραπομπή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού για κρατική ενίσχυση, αναφέρουν πηγές. Δηλαδή να υπογραφεί νέο τιμολόγιο ή να δηλωθεί ότι η έκπτωση που παρέχεται δεν είναι αποτέλεσμα της απόφασης της Γ.Σ. της ΔΕΗ και της πρότασης του μετόχου (δηλαδή του προηγούμενου υφυπουργού ΠΕΚΑ) αλλά έκπτωση λόγω όγκου, που μπορεί να γίνει αποδεκτή από την Ε.Ε. Στη Λάρκο έχει καεί η γούνα μας με προηγούμενες κρατικές ενισχύσεις πρέπει να προφυλάξουμε την εταιρεία στο μέγιστο δυνατό, πρέπει να εκφράσουμε τις επιφυλάξεις μας, αναφέρουν πηγές του Capital.gr. Σε κάθε περίπτωση η βιομηχανία υποστηρίζει ότι είναι εφικτό να της δοθεί ένα τιμολόγιο με μικρότερο κόστος από τα 56 ευρώ η μεγαβατώρα. «Η εταιρεία δε βγαίνει το νικέλιο είναι πεσμένο, διατηρούμε πάνω από 1100 θέσεις εργασίας, ζητούμε τιμολόγιο πιο χαμηλό» αναφέρουν πηγές. Υπογραμμίζεται ότι η υπόθεση είναι μείζονος σημασίας, ιδιαίτερα μετά την διακηρυγμένη πρόθεση της νέας κυβέρνησης να στηρίξει την βιομηχανική παραγωγή και να μειώσει τα κόστη ηλεκτρικής ενέργειας για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Πηγή:www.capital.gr

Η αριστερά δεν θέλει αξιώματα!"

Όσοι αναρωτηθήκατε γιατί να μην είναι αριστερός ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μια και ψηφίσατε αριστερά, ο Πρωθυπουργός έδωσε την απάντηση: Η αριστερά δεν νοιάζεται για τα αξιώματα, βρε ανόητοι! Παραδοσιακά, λέει, την ένοιαζε να καθοδηγεί τον λαό αλλά όχι να παίρνει τη θέση του οδηγού. Άρα, τι αριστερό Πρόεδρο περιμένατε; Ξεχάσατε τον παραδοσιακό ρόλο της αριστεράς; Όμως, ο Πρωθυπουργός το έχει μέσα του το σαράκι του αριστερού Προέδρου, ακόμη και αν οι συγκυρίες τον αναγκάζουν να προτείνει το δεξί χέρι του Κώστα Καραμανλή για το ανώτατο αξίωμα. Αυτό φάνηκε κυρίως από το ότι ανακοινώνοντας το όνομα του πρώην υπουργού είπε «τον Προκόπη τον Παυλόπουλο» αντί για «τον Προκόπη Παυλόπουλο». Η διπλή επανάληψη του άρθρου (τον… τον…) είναι φαίνεται αρχέγονο σύνθημα αναγνώρισης των αριστερών μεταξύ τους. Μια εκ δεξιών ερμηνεία στην επιλογή Παυλόπουλου, που ψάρεψα στο Twitter, προτείνει ότι επελέγη ο Προκόπης Παυλόπουλος, λόγω του ότι είχε υπογράψει χιλιάδες διορισμών στο δημόσιο. Αυτά τα θεωρώ κακεντρέχειες. Είπαμε: Δεξιός πρόεδρος γιατί η αριστερά δεν θέλει οφίτσια. Πάντως, με λιγότερο ιλαρή διάθεση καταλήγει κανείς στο ότι η επιλογή δεξιού Προέδρου Δημοκρατίας ήταν επιλογή σώφρονος. Τουλάχιστον ενός σώφρονος που θέλει το μαγαζί που μόλις άνοιξε να κρατηθεί και όχι να κάνει ένα ταρατατζούμ, να βγάλει και δύο φωτογραφίες «στην κορυφή του κόσμου» και να γυρίσει στο σπίτι του και στο 3%. Έτσι και αλλιώς, ο Πρόεδρος διακοσμητικός είναι και η αξία της επιλογής του είναι αξία συμβολισμού. Αλίμονο όμως αν η πολιτική σήμαινε ουσία για τις μάζες! Συνήθως ο συμβολισμός είναι πιο συναισθηματικός και πολύ ευκολότερος. Ίσως είναι μια τέτοια περίπτωση και ο κ. Τσίπρας διαλέγει τα δύσκολα, έχοντας εθνικό σχέδιο (υπάρχουν ήδη πληροφορίες που λένε ότι ο κ. Γιούνγκερ είχε ζητήσει, αν γίνεται, να μην αντικατασταθεί ο κ. Αβραμόπουλος). Αν κρίνω από την κίνησή του να πάει στο μνημείο της Καισαριανής ως πρώτη πράξη μετά τον όρκο του θα έλεγα ότι πρώτα από όλους η δική του καρδούλα θα το ήθελε το αριστεριλίκι του Προέδρου. Υποπτεύομαι όμως ότι κάπου μέσα του και ο ίδιος έχει καταλάβει ότι βασικά οι ψηφοφόροι του Σύριζα σε αυτές τις εκλογές είναι απογοητευμένοι κεντρώοι ή απογοητευμένοι κεντροδεξιοί. Η πρόταση για τον Πρόεδρο είναι η πρώτη φορά που οι ψηφοφόροι της κυβέρνησης Σύριζα θα αναγκαστούν να εμβολιάσουν το όνειρό τους με λίγο ρεαλισμό. Και δεν νομίζω να είναι και η τελευταία.

ΙΟΒΟΛΟΣ

Γιατί η ΛΑΡΚΟ δεν υπογράφει σύμβαση με τη ΔΕΗ

Γιατί η ΛΑΡΚΟ δεν υπογράφει σύμβαση με τη ΔΕΗ

Του Χάρη Φλουδόπουλου Η είδηση είναι προχθεσινή και έρχεται από τη γειτονική Ιταλία όπου βρίσκονται σε εξέλιξη οι τριμερείς διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την ελβετική Glencore και την αμερικανική Alcoa για να κρατηθεί στη ζωή η βιομηχανία αλουμινίου στη Σαρδηνία και να συνεχίσει να λειτουργεί υπό τον έλεγχο των Ελβετών (η Alcoa έχει ανακοινώσει ότι σταματά τη λειτουργία του). Σημείο αιχμής που δεν επιτρέπει την επίτευξη συμφωνίας είναι το ενεργειακό κόστος. Για ποιο λόγο δεν υπογράφει ακόμη η Glencore; Διότι όπως αναφέρει το Platts, η ιταλική κυβέρνηση δεν μπορεί να εγγυηθεί ένα 10ετές συμβόλαιο σταθερής προμήθειας σε τιμή κάτω από τα 25 ευρώ τη μεγαβατώρα. Το ίδιο δημοσίευμα αναφέρει ότι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στα 35 ευρώ η μεγαβατώρα. Το εργοστάσιο που απασχολούσε πάνω από 1000 εργαζόμενους παραμένει κλειστό από το 2012. Τα όσα συμβαίνουν στην Ιταλία, βοηθούν να γίνει καλύτερα αντιληπτή η δυσκολία των μεγαλύτερων καταναλωτών ενέργειας στην Ελλάδα να υπογράψουν τα συμβόλαια που έχει προτείνει η ΔΕΗ και μάλιστα όχι μετά από διαπραγματεύσεις αλλά κατόπιν εισήγησης του βασικού μετόχου δηλαδή του Δημοσίου. Στην περίπτωση αυτή εμπίπτει η υπό κρατικό έλεγχο βιομηχανία νικελίου ΛΑΡΚΟ, η οποία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα. Ενδεικτική του αδιεξόδου, είναι η επιστολή που έστειλε στις 9 Φεβρουαρίου ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Λάρκο Κ. Μπομπής προς τη διοίκηση της ΔΕΗ ανακοινώνοντας ότι η βιομηχανία δεν υπογράφει τα τιμολόγια που εγκρίθηκαν από τη Γ.Σ. του Δεκεμβρίου. Όπως υπογραμμίζει ο κ. Μπομπής υπάρχει κίνδυνος, εάν η Λάρκο αποδεχθεί τα τιμολόγια και υπογράψει τότε κινδυνεύει να βρεθεί εκ νέου υπόλογη για θέματα κρατικών ενισχύσεων και μάλιστα χωρίς η τιμή που προσφέρεται να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της βιομηχανίας, όπως φαίνεται και από τις τιμές που ισχύουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η πλευρά της ΔΕΗ έχει δηλώσει ότι όλοι οι μεγάλοι καταναλωτές (και η Λάρκο) πλην ενός έχουν υπογράψει τα νέα προσωρινά τιμολόγια της Γενικής Συνέλευσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι μια μέρα μετά την επίμαχη Γ.Σ. της 22ας Δεκεμβρίου, ο κ. Μπομπής με επιστολή του προς τη ΔΕΗ, είχε επαναλάβει την ανάγκη να εξευρεθεί λύση μέσω ουσιαστικών διαπραγματεύσεων και ενδεχομένως με προσφυγή στη διαιτησία εφόσον αποβούν άκαρπες, για να εισπράξει η ΛΑΡΚΟ την αδιαλλαξία της ΔΕΗ. Στην ίδια επιστολή η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ υπογράμμιζε εκ νέου την ανάγκη να καθοριστεί «ειδικό εξατομικευμένο τιμολόγιο» που θα προκύψει μετά από διαπραγματεύσεις και θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα και των δύο εταιρειών. Επί της ουσίας, και η κρατική ΛΑΡΚΟ ζητεί από τη ΔΕΗ να προσεγγίσει με διαφορετικό τρόπο το ζήτημα των τιμολογίων για τη βαριά βιομηχανία, κατά το πρότυπο που είχε τεθεί και από το ΣΕΒ: όχι με αποφάσεις του Δημοσίου που μπορούν να θεωρηθούν ως κρατικές ενισχύσεις αλλά μετά από διεξοδική και εξειδικευμένη συζήτηση με τους πελάτες της. Ειδικά για τη ΛΑΡΚΟ μια έκπτωση όγκου για 5 χρόνια, και τιμή στα 56 ευρώ όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 35 και για τις βιομηχανίες νικελίου ακόμη πιο χαμηλά, δε λύνει το πρόβλημα. Ιδιαίτερα όταν η εταιρεία χρωστάει σχεδόν 150 εκ. ευρώ και με τα τιμολόγια που προτείνει η ΔΕΗ  το μόνο που γίνεται είναι να συνεχίζεται η συσσώρευση χρεών.

Πηγή:www.capital.gr

Εχει το θράσος να στέλνει μήνυμα στον Τσίπρα να αντικαταστήσει τον Γιάνη Βαρουφάκη

SΟ «ΜΕΓΑΛΟΕΚΔΟΤΗΣ» ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

 

Ο Σταύρος Ψυχάρης, ο εκδότης που έχει μάθει να... διαμορφώνει καταστάσεις στην Ελλάδα, ξαναχτυπά...

Νομίζοντας ότι η χώρα βρίσκεται στο παλιό καθεστώς των μνημονιακών και των συστημικών κυβερνήσεων - τις οποίες ανέβαζε και κατέβαζε κατά το δοκούν – έχει το θράσος να στέλνει μήνυμα στον Τσίπρα να αντικαταστήσει τον Γιάνη Βαρουφάκη.

Μετά τους Γερμανούς που είναι προφανές ότι δεν θέλουν τον Βαρουφάκη στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων, ο Ψυχάρης αναλαμβάνει πρωτοβουλία να ζητήσει μέσω της εφημερίδας του, από τον πρωθυπουργό να αλλάξει τον υπουργό Οικονομικών διότι οι Γερμανοί θεωρούν ότι δεν έχει την πολιτική εμπειρία να χειριστεί τέτοιες καταστάσεις.

Έτσι λοιπόν ο εκδότης που έβλεπε από την πίσω πόρτα του Μαξίμου τους πρωθυπουργούς και τους παρακαλούσε για δάνεια από την Εθνική Τράπεζα, γράφει σήμερα 15/02/2015 στο Κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας του (Το Βήμα της Κυριακής) ότι ο εκπρόσωπος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών σε ευρωπαικά και οικονομικά θέματα Γιόαχιμ Πος, ζήτησε από τον Τσίπρα να αντικαταστήσει τον Βαρουφάκη.

Στο ίδιο άρθρο γίνεται λόγος για δυσαρέσκεια στο πρόσωπο του υπουργού Οικονομικών, ενώ η εφημερίδα του κυρ – Σταύρου παρουσιάζει δημοσκόπηση που δείχνει πρώτο σε δημοτικότητα υπουργό τον Δραγασάκη με τον Βαρουφάκη να ακολουθεί!

Αυτή η πρωτιά του Δραγασάκη είναι σαν να βγήκε κατευθείαν από το γραφείο του Ψυχάρη την ώρα που όλη η Ευρώπη και σύσσωμη η ελληνική νεολαία μιλάει για τον Γιάνη Βαρουφάκη.

Βέβαια για όλα τα παραπάνω υπάρχουν λογικές εξηγήσεις. Ο Mr ΔΟΛ κατά καιρούς έχει εμμονές και φοβίες.

Οι μεγαλύτερες φοβίες του είναι δύο:

- Ξέρει ότι με την κυβέρνηση Τσίπρα κλείνει πλέον η στρόφιγγα των θαλασσοδανείων κάτι που αποκάλυψε ο πρωθυπουργός και κατά τη διάρκεια των προγραμματικών όπου ξεκαθάρισε: «τέρμα τα θαλασσοδάνεια».

-Τρέμει μετά τη δέσμευση της κυβέρνησης ότι όποιος θέλει να έχει κανάλι πρέπει να πληρώνει χρήματα για τη συχνότητα.

Και για τα δύο ζητήματα ο Ψυχάρης θεωρεί υπεύθυνο τον Βαρουφάκη. Έχει την αίσθηση ότι ο ιθύνων νους είναι ο υπουργός Οικονομικών και για τους λόγους αυτούς αρχίζει τις γνωστές μεθόδους του, άσκησης πίεσης προς τους πρωθυπουργούς από τα πρωτοσέλιδά του.

NEWSBOMB