Aριστεροχώρι

Του Τάσου Σκλάβου

Ο Αλέξης Τσίπρας στην πρόσφατη ομιλία του στο εσωτερικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ, λίγο πριν την ψήφιση του νέου Ασφαλιστικού νομοσχεδίου και των νέων αιματηρών μνημονιακών μέτρων επέλεξε να κόψει κάθε γέφυρα με το αριστερό του παρελθόν.

 «Το κόμμα πλέον απευθύνεται σε ευρύτερα ακροατήρια και όχι σε ένα αριστεροχώρι» τόνισε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας με περίσσιο θράσος, απαξιώνοντας τον χώρο της Αριστεράς, ο οποίος τον έκανε δυστυχώς πρωθυπουργό και του έδωσε την ευκαιρία να γράψει την πιο μαύρη σελίδα στο όνομα της Αριστεράς στη σύγχρονη μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου. 

Το γραφικό αριστεροχώρι ήταν το ίδιο που τον έφερε στην ελληνική πολιτική σκηνή, ήταν η μήτρα που του έδωσε την ευκαιρία να διεκδικήσει τον δήμο Αθηναίων, να αναλάβει τα ηνία του ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια να γίνει πρωθυπουργός με το άρμα του αριστεροχωρίου.

Όταν όμως έγινε πρωθυπουργός, άρχισε τις εσωτερικές εκκαθαρίσεις κάθε διαφορετικής φωνής στο αριστεροχώρι και προχώρησε στην μνημονιακή πεπατημένη για τα σαλόνια της νεοφιλελευθερούπολης. Τα αλώνια του αριστεροχωρίου ήταν περιορισμένα για έναν ηγέτη διεθνούς εμβέλειας, όπως ο Αλέξης Τσίπρας. Σε κάθε κρίσιμη απόφαση έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια το κόμμα, αγνοώντας όλες τις εσωτερικές κομματικές διαδικασίες και ακολούθησε τον δρόμο του μοναχικού μονάρχη. 

Ο Τσίπρας αφού εκμεταλλεύθηκε το πολιτικό υποκείμενο του ΣΥΡΙΖΑ για να αρπάξει την εξουσία, τώρα το πετάει σαν στημένη λεμονόκουπα και μαζί με μια κάστα ημέτερων κυβερνάει στο όνομα της Αριστεράς, ακολουθώντας ευλαβικά τις πιο αντιδραστικές νεοφιλελεύθερες συνταγές, ξεχαρβαλώνοντας κάθε αξία και κάθε ιδανικό στον βωμό της καρέκλας.

Ο νεότερος Έλληνας πρωθυπουργός επέλεξε να ξεκινήσει την πορεία του από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής για να τιμήσει τους γνήσιους αγωνιστές της Αριστεράς, τους οποίους στην πορεία ποδοπάτησε και εξευτέλισε με την υπογραφή των Μνημονίων. Απαρνείται τώρα το μικρό αριστεροχώρι για να κάτσει στον καναπέ της μεγάλης νεοφιλελευθερούπολης, όπου θα δει αναπαυτικά τις στάχτες του δημιουργήματος του. Ας αναλογιστεί πως αν αυτός διαπραγματεύτηκε 17 ώρες ώσπου να υπογράψει, όπως υπογραμμίζει ξανά και ξανά, υπήρχαν αγωνιστές που δεν υπέγραψαν ποτέ και για χρόνια σιγόσβηναν στα ξερονήσια. Αυτοί είναι το αριστεροχώρι. 

Ο Αλέξης Τσίπρας εκτέλεσε ένα ακόμα συμβόλαιο θανάτου της ελληνικής κοινωνίας, ενώ αυτός θα ήταν που θα τα ματαίωνε όταν ερχόταν στην εξουσία. Με χιλιάδες αστυνομικούς και δεκάδες κλούβες, με κάγκελα και περιφράξεις, στιγματίζει ακόμα χειρότερα την Αριστερά και την ιστορία της και φοβάται την οργή όπως κάθε έμπορος, ο οποίος έχει πουλήσει σκάρτο εμπόρευμα. 

Οι μέρες είναι ακόμα μετρημένες, η ιστορία θα φανεί αμείλικτη στο πρόσωπο του και εδώ τώρα είναι το μεγάλο στοίχημα για το αριστεροχώρι. Πρέπει να ξεπεράσει επιτέλους την ψυχρολουσία, να ανασκουμπωθεί, να ενωθεί, να σταματήσει να παρακολουθεί αμέτοχο την μνημονιακή λαίλαπα του Αλέξη Τσίπρα και να αποδείξει πως η Αριστερά υπάρχει. Πως υπάρχει στα έργα, στην πράξη και όχι στα παχυλά λόγια ενός έμπορου ελπίδας.