ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ "ΒΟΜΒΑΣ ΜΟΛΟΤΟΦ".

ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ "ΒΟΜΒΑΣ ΜΟΛΟΤΟΦ".

Εκτέλεση σε 10 βήματα - αυστηρά για ενηλίκους σε θέσεις εξουσίας

1. Πάρτε ένα νέο.

2.Θάψτε την γειτονιά του στο τσιμέντο και διαλύστε με ατελείωτες ώρες εργασίας την οικογενειά του.

3.Πείτε του ότι ζει σε μια ανταγωνιστική καπιταλιστική κοινωνία, ότι πρέπει να προσπαθήσει πολύ, ότι αντικειμενικός στόχος της γνώσης είναι η βαθμοθηρία και σχεδιάστε ένα πρόγραμμα εντατικής μελέτης και πάσης φύσεως δραστηριοτήτων ( προς θεού όχι παιχνίδι!) και αφήστε τον να φτάσει ψηλά...

4.Την κατάλληλη στιγμή του σκάτε το παραμύθι, οτι βεβαίως πτυχία και μεταπτυχιακά δεν αξίζουν μια, καθώς η κοινωνία που νόμιζε εξορθολογισμένη και καπιταλιστική είναι στην πραγματικότητα ένα υβρίδιο μεταλλαγμένο όπου ο ατομισμός, η μοναξιά και η ανασφάλεια προσιδιάζουν στον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, αλλά παράλληλα μια ..........
καθυστερημένη οθωμανική πολιτική τάξη που αναπαράγεται με ρυθμούς τρωκτικών προωθεί συστηματικά κόρες, γιους και ανήψια σε κάθε θέση όχι μόνο εξουσίας, αλλά και απλής εργασίας.

5.Ενημερώστε τον ακόμη ότι εκτός απο την ανεργία, στα πλαίσια του νεοφιλελευθερισμού, της αγοράς και της παγκοσμιοποίησης, τα εργασιακά και κοινωνικά του δικαιώματα έχουν ξεπουληθεί, ήδη από την εποχή της εφηβείας του-προκειμένου να περισωθούν τα αντίστοιχα δικαιώματα των μεγαλυτέρων,ότι πλήθος ρατσιστικών νόμων έχουν ψηφιστεί που τον εντάσουν στους "νεοεισερχόμενους" στην αγορά εργασίας ( με χειρότερο μισθό, ασφάλιση, ωράριο κλπ.), κι ότι πιθανότατα θα ζήσει χειρότερα από τον πατέρα του.

6. Αν και παραζαλισμένος από τα παραπάνω καταφέρει τελικά να διαμαρτυρηθεί, να διαδηλώσει ή να εξεγερθεί, ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ! Καλέστε σε συστράτευση όλες τις προηγούμενες γενιές, γεμίστε την τηλεόραση με νουνεχείς διαμορφωτές της κοινής γνώμης που θα βρίζουν και θα συκοφαντούν ολημερίς τον "τολμητία νέο"- και που βεβαίως θα συγκλίνουν τα άσπρα σοφά κεφαλάκια τους στην ομόθυμη και διαχρονική διαπίστωση "περί κατάντιας των νέων", ΚΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ στείλτε τα ΜΑΤ να συνεφέρουν τον "αχάριστο ταραξία" που μεγάλωσε "μέσα στην αφθονία και την άνεση" κι όμως επιμένει να υπερασπίζεται τα εκπαιδευτικά και εργασιακά του δικαιώματα... ( "όλα τα έχει το παλιόπαιδο" η μερική απασχόληση και η μαυρη εργασία τον πείραξαν; )

7.Είναι η στιγμή να τοποθετήσετε το φυτίλι. Τα υλικά είναι άφθονα. Επιλέγεται το χρώμα της αρεσκείας σας. Φτώχεια, ανεργία, ακρίβεια, περιθωριοποίηση, ομόλογα, χρηματιστήριο, οικονομική κρίση, διαφθορά σε πράσινο και μπλε χρώμα. Σε κόκκινο....κοκκινο...

Κόκκινο όπως Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΕΝΟΣ ΕΦΗΒΟΥ.

8.Τοποθετείτε την "βόμβα" στην βιτρίνα του καταναλωτισμού, ανάψτε τα φώτα, στήστε τις κάμερες, η ώρα είναι 8:00, η ενημέρωση ξεκινά...

9........

10...ΜΠΑΜ!


Συγχαρητήρια μόλις κατασκευάσατε και τοποθετήσατε μια "βόμβα μολότοφ"!
Αν και 60 χρονών τα καταφέρατε τέλεια. Συνεχίστε!

Νικολοπουλος Βασιλης



Πηγή: Οδηγίες κατασκευής βόμβας μολότοφ - RAMNOUSIA

H "ανθρωπιά"

Όποιος είπε πως οι ιδέες είναι καθώς τα υγρά, που παίρνουν το σχήμα του μπουκαλιού τους, είχε, βέβαια,
πολύ δίκιο. Και με τους όρους το ίδιο συμβαίνει. Αλλάζουν νόημα, αλλάζουν απόχρωση, κατά τον τρόπο που τους
μεταχειρίζεται κανείς και κατά τον σκοπό που επιδιώκει χρησιμοποιώντας τους. Έτσι, μπορούμε να μιλούμε όλοι για
ανθρωπιά, αλλά να εννοούμε ολωσδιόλου διαφορετικό πράγμα ο καθένας.

Έπειτα, ένας όρος, μια λέξη, μια έκφραση, που βρίσκεται ολοένα στο στόμα μας, σιγά σιγά φτωχαίνει, αδειάζει,
αποστεώνεται, αυτοακυρώνεται. Φοβούμαι πως ίσια ίσια αυτό έχει συμβεί με την ανθρωπιά. Αρκεί μια ματιά ολόγυρά μας,
για να το νιώσουμε καλύτερα τούτο. Η καθημερινή ζωή ολοένα και περισσότερο χάνει τη θαλπωρή, τη γλυκιά ζεστασιά της.
Είναι ένας χειμώνας χωρίς αλκυονίδες. Η «καλημέρα», αυτό το χαρούμενο άνοιγμα παραθύρου προς τον αίθριο ουρανό,
μεταβάλλεται σιγά σιγά σε μορφασμό. Η ανθρώπινη λαιμαργία, η δίψα της ευζωίας δεν αφήνει τόπο για ευγενικά
αισθήματα. Κάτι περισσότερο: τα ευγενικά αισθήματα θεωρούνται ξεπερασμένα.

Λησμονούμε, ωστόσο, πως η ανθρωπιά είναι κυριότατα βούληση, δεν είναι γνώση, δεν είναι μόνο γνώση. Και δεν
είναι λόγος, είναι πράξη. Είναι ένας ολόκληρος εσωτερικός κόσμος, στην τελείωσή του, που ακτινοβολεί παντού. Η
ανθρωπιά αποκλείει τη μισαλλοδοξία, την καταφρόνηση του άλλου ανθρώπου· είναι επιεικής και ήπια. Περιέχει πολλή
συγκατάβαση και πολλή κατανόηση. Η ανθρωπιά είναι κυκλική παρουσία. Δεν βρίσκεται στραμμένη προς ένα μονάχα
σημείο του ορίζοντα. Εκείνος που είναι αληθινά ανθρώπινος δεν μπορεί παρά να είναι, σε κάθε περίσταση, ανθρώπινος.

Η ανθρωπιά δεν είναι επάγγελμα, δεν είναι όργανο αυτοπροβολής και επιτυχίας.
Είναι απάρνηση.
Πρέπει πολλά ν’ αρνηθείς,για να κερδίσεις τα ουσιωδέστερα.
Αλλά δεν είναι και παθητική κατάσταση.
Ολωσδιόλου αντίθετα, αποτελεί μορφή αδιάκοπης ενέργειας.
Είναι πολύ ευκολότερο να γίνεις «μέγας ανήρ» παρά να γίνεις «μεγάλος άνθρωπος». Η Ιστορία είναι
γεμάτη παραδείγματα μεγάλων ανδρών. Αλλά έχει πολύ λίγους «ανθρώπους» να παρουσιάσει.

I.Μ.Παναγιωτόπουλος, Ο Σύγχρονος Άνθρωπος. Οι Εκδόσεις των φίλων, Αθήνα 1988. 18η έκδοση (Διασκευή).

Τα καλύτερα μηνύματα, όμως, γράφονται στους τοίχους, καλό μου πληκτρολόγιο…

Έφυγαν οι εποχές που δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα, εποχές που με τα διάφορα μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα τσιμεντώναμε τις παραλίες μας. Εποχές που με τις επιδοτήσεις από το λάδι, αντί να φτιάχνομε εμφιαλωτήρια και δίκτυα, στήναμε χαμαιτυπεία μέσα στους ελαιώνες μας και τρώγαμε τα λεφτά των ενισχύσεων με ευτελείς γυναίκες, λουσμένες με φτηνότερες σαμπάνιες.

Όλοι μαζί τα φάγαμε και τα δικά μας και τα δανεικά, κι ας ήταν οι μερίδες τερατωδώς άνισες -κι όταν τα λεφτά τέλειωσαν καλοφαγωμένα κι αυτά, χαμένοι μέσα στις σκόνες που σήκωσε η κατάρρευση, εμείς επιμείναμε να πιστεύομε ότι «λεφτά υπάρχουν» και συνεχίσαμε να κοιμόμαστε τα βράδια με υποσχέσεις ότι το κράτος μας θα διοικηθεί, επί τέλους, από τους άριστους κι όχι από τους αρεστούς.

Φρούδες ελπίδες! Φάνηκε γρήγορα από τα πράγματα, ότι η Ψωροκώσταινα πήγαινε κατά διαβόλου. Πρώτα, με την κατάργηση του εκλεγμένου Πρωθυπουργού την ώρα που κοιμότανε. Μετά, με τις υποχθόνιες ενέργειές του παρασυνταγματολόγου παρά τω πρωθυπουργώ, που παρέδωσε, επί της διάδοχης Παπαδημοκρατίας, την Ελλάδα δεμένη χειροπόδαρα στο Αγγλικό δίκαιο, για να τεκμηριωθεί η καταστροφική και χυδαία πολιτική του ξεπουλήματος. Έγινε, ύστερα, κι η κολιγιά με τον ανεκδιήγητο τύπο, που πριν δυο χρόνια, ανοήτως εκλέξαμε για να μας παριστάνει τον πρωθυπουργό κι ο ζόφος συνεχίστηκε.

Τέσσερα χρόνια πέρασαν μέσα στην υποβόσκουσα εθνική κατάθλιψη, έτσι κι αλλιώς μια από τα ίδια, στον δρόμο που έχει τραβήξει η Ψωροκώσταινα προς το πουθενά!

Κι απέναντι στη σήψη και τη διαφθορά, τι? Απέναντι στην ανικανότητα και στις παλινωδίες των «υπουργών» της συμφοράς μας, τι? Απέναντι στους εξωνημένους, τους ψυχοπαθείς και τους μικρότατους κυβερνήτες μας, τι?

Απέναντι σʼ αυτούς, μια Αριστερά που πάλι δεν έπεισε! Μια Αριστερά που τους μισούς δεν τους έπεισε, επειδή είναι μια άτολμη Αριστερά, μια Αριστερά που φαντάζει ανίκανη να αντιμετωπίσει τα τεράστια προβλήματα, τα συσσωρευμένα επί δεκαετίες. Μια Αριστερά που δείχνει δειλή να κάνει τις βαθιές τομές που επιβάλλεται να γίνουν στο κράτος μας. Μια Αριστερά που τους άλλους μισούς δεν τους έπεισε, επειδή με τις αντιφάσεις και τις αστειότητες, τους κατατρόμαξε ότι θα βρουν κακό μπελά με δαύτους αν πιάσουν το πηδάλιο, αυτούς που με τις ανακολουθίες τους και τις παλινωδίες τους, κάνουν μερικές φορές το κόμμα που ορίσαμε ως αξιωματική αντιπολίτευση, να μοιάζει με το κλουβί με τις τρελές!

Κι ας τους βλέπαμε έτσι που κουτουλάνε ο ένας τον άλλο σαν να είναι ζαλισμένοι κοκοβιοί, λες και το κάνουν επίτηδες για να μένουν πάντα δεύτεροι! Μάστορες στη μπουρδολογία, λες και τα κάνουν επίτηδες, για να μένουν ασφαλείς στην αντιπολίτευση, ήσυχοι ότι δε θα αναλάβουν τις ευθύνες τους, κάποιοι από εμάς, έστω και με βαριά την καρδιά, τους ψηφίσαμε, τι να κάναμε? Οι ίδιοι δεν είχαν δώσει δημοψηφισματικό χαρακτήρα στις εκλογές? Οι ίδιοι!

Είπαμε να το στείλομε το μήνυμα, αλλά το μήνυμα που στείλαμε τελικά, ως εκλογικό σώμα, είναι σαν ράπισμα και στο δικό τους πρόσωπο και περιμένομε να δούμε τώρα αν οι διάφοροι ινστρούχτορες στην Πλατεία Κουμουνδούρου κι αλλού, ανά την επικράτεια, θα αναλάβουν τις ευθύνες τους!

Κι αυτός τι κάνει? Πανηγυρίζει! Πανηγυρίζει που βγήκε με λιγότερες δυνάμεις απ' όσες είχε τον Ιούνιο του 2012! Κι όλοι λεν (τι πανηγυρίζει)?
Και το μαύρο καράβι με πενήντα κανόνια, στο λιμάνι έχει μπει, αλλά εμείς τον χαβά μας: το μήνυμα των εκλογών, σταχυολογώντας τις δηλώσεις όλων τους, είναι ότι πάλι όλοι κέρδισαν! Όλοι: κέρδισε η κυβέρνηση, κέρδισε η αντιπολίτευση, κέρδισε η αυτοδιοίκηση, κέρδισε η αποχή, κέρδισαν οι ίδιοι και οι ίδιοι. (Ευτυχώς, τουλάχιστον, έχασε ο μπάρμπα-Φανούρης.) Τα καλύτερα μηνύματα, όμως, γράφονται στους τοίχους, καλό μου πληκτρολόγιο…
------------------------------------------------------------------------
Πηγή: my-pillow-book.blogspot.gr-Alexandros Raskolnick
-----------------------------------------------------------------------

Ψαράδες και ..... ΚΚΕ

Δεν ξέρω ρε σιγουρατζήδες αλλά το ΚΚΕ μου θυμίζει τους ψαράδες που έρχονται στο χωριό ,αρχίζουν και φωνάζουν μόλις μπαίνουν στο χωριό  αλλά δεν σταματούν για να μπορέσεις να αγοράσεις.   Προχωρούν, τρέχεις να τους προλάβεις αλλά δεν .

Έτσι και το ΚΚΕ βγαίνουν φωνάζουν   "τα αντιλαϊκά μέτρα θα ενταθούν "   και μπαίνουν στα  υπόγεια.

Πάντως κάνει διάγνωση το Κ.Κ.Ε. και βλέπει  τάσεις " επανασυσπείρωσης "  των ψηφοφόρων του και ότι ,δεν υπήρξε μήνυμα "ανατροπής".

Εδώ Λιολιοπούπολη, Εδώ Λιολιοπούπολη

Εδώ  Λιολιοπούπολη,  Εδώ Λιολιοπούπολη

Η Λιολιοπούπολη έχει  τον δήμαρχό της και δεν τον αλλάζει ,είναι τέλειος!! καπάτσος !!πληθωρικός σε ιδέες!! και συνδικαλιστής!!!!!!!.

Ο λαός της Λιολιοπούπολης  θα κάνει πάρτι και σε λίγο καιρό που θα έχει το κούρο θα γίνει χαμός στο οποίο μάλλον θα συμμετέχουν όλοι  .

Θα έχουν και έναν νέο αντιδήμαρχο παπαγάλο που θα του γίνουν τα απαραίτητα μαθήματα  να μάθει καλούς τρόπους για να κυκλοφορεί στην κοινωνία και να μην  βλέπει . Φυσικά και αυτός είναι συνδικαλιστής στην ΛΑΡΚΟ.

Η Λιολιοπούπολη θα έχει Δήμαρχο συνδικαλιστή  (επάγγελμα)   ο Δήμαρχος  δηλαδή θα είναι  κάτι σαν…  σαν … όχι  εργάτης  η μάλλον το βρήκα εργάτης του Λαού  όχι δηλαδή να δουλεύει …. να τους δουλεύει , εξ άλλου  έτσι  ήταν όλοι οι Δήμαρχοι.  

Λαέ της Λιολιοπούπολης σήκωσε  παντιέρα.

Μην αφήνεις το χωριό μας να ερημώσει .Να καταγγείλουμε τον κάθε Αδιάφορο που παρκάρει στα πεζοδρόμια  τον βλάκα που κλείνει το δρόμο με το αυτοκίνητο του τον  κακομαθημένο που αφήνει τα σκουπίδια έξω από τον κάδο .

Ο νέος πρόεδρος της τοπικής κοινότητας πρέπει να ακούει και να διαβάζει όλες  της φωνές .

 Είναι μαγικό να μπαίνεις σε ένα χωριό και να το θαυμάζεις .

Να μην θέλεις να φύγεις.

Όλες οι τοπικές κοινότητες του Δήμου θα έρθουν να ξεναγηθούν …στον κόμβο που μας έφτιαξαν, μετά λεωφορείο θα τους πηγαίνει στο Πόρτο Λιόλιο (πρώην σκάλα Αταλάντης )όπου θα γίνονται και οι απαραίτητες Δεξιώσεις.

ΛΑΕ ΤΗΣ ΛΙΟΛΙΟΠΟΥΠΟΛΗΣ

Ποιόν θα αφήσουμε να μας πλανέψει;

Κανέναν.

  Δήμαρχος  Συνδικαλιστής

      Αντιδήμαρχος  Συνδικαλιστής

αχ, Λιολιοπούπολη τον κόσμο και αν γυρίσω  τέτοιο κόμβο δεν θα ξαναβρώ

Αντίο Λιολιοπούπολη. Αντίο, Αντίο.